Deze veertigdagentijd is alleen anders dan andere jaren en we zitten in deze tijd aan de grenzen van het kunnen. Ook voor de Thomas is de vraag: ‘Wat hebben we nog in huis?’
Daarom staan deze veertig dagen bij de Thomas in het teken van oases van hoop in quarantainetijd. 

Wees welkom om op adem te komen en bij te tanken. We geven wat woorden door. Maar ook liedjes en beelden van hoop. Kleine woorden en daden van verzet tegenover duivelse verleidingen om alles maar bij het oude te laten en de hoop op beter te laten varen. We vertellen wat ons vertrouwen geeft. 

Wat is de veertigdagentijd en wat doet De Thomas hiermee?

De veertigdagentijd is voor christenen een periode van voorbereiding en bezinning op Pasen. De vastentijd begint op Aswoensdag ( dit jaar 17 februari) en eindigt een aantal weken later op Stille Zaterdag (3 april).

Bij de Thomas staat de veertigdagentijd in het teken van het thema ’40 dagen aan de grenzen van het kunnen.’

Het zijn vreemde tijden en de vertwijfeling slaat toe. Wat er ook gebeuren zal, wordt het wel weer Pasen? De oorsprong van de term quarantaine ligt in de veertig dagen isolement die scheepsbemanningen werd opgelegd, om te voorkomen dat de stad door een vreemde ziekte besmet zou raken. Die veertig dagen zijn wij inmiddels ruim voorbij. Vorig jaar om en rond deze tijd ging de wereld op slot.

Veertig jaar verbleef het volk van God in de woestijn. Veertig dagen zou de mensenzoon dat ook doen. Uit de Bijbel kennen we diverse verhalen over mensen die aan de grenzen van hun bestaan werden gebracht en wij merken dat inmiddels ook. Denk aan het volk van God in de woestijn, aan Jezus die veertig dagen door de woestijn zwierf op zoek naar antwoorden.

We worden moe. We raken aan het einde, ook van ons kerklatijn. We missen perspectief. Uitzicht op meer en de belofte van voorbij. De grens is bereikt maar ook daarna lijkt de woestijn nog eindeloos.

Hoe houden we het vol? Hebben we nog iets in huis, op voorraad? Is er ergens nog iets waarop wij kunnen kauwen? Of zijn we zo langzamerhand uitgehongerd?

In de verhalen van God en mens lezen we dat als mensen aan de grenzen van hun bestaan worden gebracht, zij ook niets meer in huis hebben. Zij zijn leeg. Zij zijn moe. Zelfs bij Jezus was dit het geval en dat was toch niet niemand. Maar in confrontatie met de verleiding om het dan toch maar op te geven, komen woorden aangevlogen. Liedjes van vertrouwen. Oude woorden die ondanks alles toch blijven zeggen dat er land in zicht is. Goed land. 

Tijdens de 40-dagentijd willen we u elke zondag, dinsdag en donderdag vanuit De Thomas, dat huis om op verhaal te komen aan de Zuidas, af en toe oases van hoop bieden. Wees welkom om op adem te komen en bij te tanken. We geven wat woorden door. Maar ook liedjes en beelden van hoop. Kleine woorden en daden van verzet tegenover duivelse verleidingen om alles maar bij het oude te laten en de hoop op beter te laten varen. We vertellen wat ons vertrouwen geeft.

Via deze pagina kunt u dit alles volgen.